कुडाळमधील साळगाव-सुतारवाडी जवळ असलेला हा बेहड्याचा महाकाय वृक्ष "कोणे एके काळी हेळेश्वर जाहला".
होय. शंभर-दीडशे वर्षांपूर्वी कधी प्लेगची साथ आली होती म्हणे! तेव्हा येथील कोरगावकर मंडळींनी या झाडास गाव व एकुणच परिसरातून ही पीडा घालवण्यासाठी नारळ ठेवला होता. आजही स्थानिक मंडळी सोमवारी इथे दिवा लावण्यास येतात. कोरोना संकट जाण्यासाठीदेखील लोकांनी या वृक्षास गाऱ्हाणे (प्रार्थनावजा विनंती) केले आहे. इथे येताना मनातदेखील कोणता अयोग्य विचार घेऊन येऊ नये असे येथे दिवाबत्ती करणाऱ्या कोरगावकर काकांनी सांगितले. वृक्षपूजेचे हे एक उत्तम उदाहरण. कुणी यास अंधश्रद्धा म्हणो की आणखी काही म्हणो; पण इथे मात्र हेळेश्वर 'जिवंत' आहे, सजीव, अर्थात 'जागृत' आहे. याला देवळात बंद करता येऊ शकत नाही!
या वृक्षाचा विस्तार किमान ६ गुंठे परिसरात आहे. उंची 70-80 फूट तर व्यास ८ फूटांपेक्षा अधिक. आसपास आणखीन काहीसे लहान १०-१२ बेहड्याचे वृक्ष आहेत, काजरे आहेत, तिरफळ आहेत, पळस, उंबर आहेत. या वृक्षांवर दरवर्षी आणि आत्ताही ८-१० मधमाशांची पोळी उंचावर लटकलेली आहेत, पण कदाचित वादळी व अति पावसामुळे मधमाशा दुसरीकडे गेल्या असाव्यात.
- मिलिंद पाटील
